تنها یک چیز می‌دانم
و آن این است
که وقتی می‌خوابم
دیگر معنای ترس را نمی‌دانم؛
معنای رنج را ،
معنای سعادت را.
خوشا آن کس
که به خوابی عمیق فرو رفته است.
خواب ، سکه‌ای است
که بهای هر چیز را می‌پردازد.
ترازویی‌ست که وزن همه‌ی آدمیان
در کفه‌هایش یکسان است؛
فقیر و غنی
دارا و ندار
همه و همه.
اما تنها یک چیز است که مرا می‌رنجاند؛
اینکه می‌گویند:
"هنگام خواب ،
مرگ به آدمیزاد نزدیک‌تر است"
پ.ن:با پاراگراف آخر موافق نیستم
خیلی‌م حال میکنم که در خواب به مرگ نزدیک ترم
نظرات
ارسال یک نظر