انتر دم درازی
که بی توجه به خنده ها و نگاه خیره ی بچه های دبستانی
یه گوشه ی قفس نشسته و
با دودولش بازی می کنی

دختری که مانتو شو میزنه بالا
و میشینه کف مترو
و ساندویچشو گاز می زنه
همه ی آن چیزهای قابل عرضی ست
که از مقابل چشمانم می گذرند
.
.
مثل اینکه معملمشون کیشت شون کرده باشه
دیگه الان نیستن