تو کتاب تشخیر خوشبختی برتراند راسل نوشته:
نوشتن را رها کنید. تمام سعی خود را برای دورشدن از انگیزه ای که شما را به نوشتن می کشاند به کار برید.
پا به پهنه ی بی سر و ته جهان بگذارید.....

خط اول و کاملا قبول دارم
ولی با خط دوم مشکل دارم
هر چی می گردم این « پهنه ی بی سر و ته جهان» و پیداش نمی کنم که پامو بذارم توش