بچه که بودم
یه شخصیت خیالی به اسم پریسا
تو مایه های سیندرلا ساخته بودم
یه بار با یکی از بچه های کلاس دربارش صحبت کردم
اونم ظاهرا خیلی خوشش اومده بود
جوری که همه ی راه مدرسه تا خونه رو درباره ی اون حرف می زدیم
یه روز دیدم خوب خر مفت چرا سواری نگیرم
اینه که هر چی خودم دوست داشتمو به اسم پریسا می گفتم تا برام بخره
اونم می خرید می گفت بده به پریسا
منم خوب میدادم